#สติ

คำถาม: คนที่ขี้ลืมจัดว่าเป็นคนไม่มีสติหรือไม่

พระอาจารย์ต้น: ขี้ลืมมันเป็นภาวะบางอย่าง ไม่เกี่ยวกับสติ

ขี้ลืม มันอาจจะเกี่ยวกับพยาธิสภาพทางร่างกายที่บกพร่องในด้านของความทรงจําก็มี

ไม่ได้เกี่ยวกับการขาดสติ

.

.

เพราะ “สติ”

ในความหมายของพระพุทธศาสนา คือ

“สติที่รู้เห็นความเกิดความดับ”

ไม่ใช่ว่าไปจําเรื่องนั้น จําเรื่องนี้ไว้

สติที่รู้เห็นความเกิดความดับอันนี้

ผู้ที่มีสติคือผู้ไม่หลงลืมความจริงว่าทุกสิ่งเกิดและดับแน่นอน

สติจะไม่หลงลืมตรงนี้

แต่หลงลืมเรื่องอื่น มันเป็นการหลงลืมอยู่แล้ว

มันมีอยู่ มันเกิดขึ้น

.

.

พระอานนท์ก็ขี้ลืมเหมือนกัน

จนพุทธองค์อนุญาตในความลืมนั้น ไม่ให้ต้องอาบัติ

เช่น พระองค์บอกว่าพระภิกษุจะต้องมีผ้าสังฆาฏิติดตัวตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมง

ห้ามออกจากผ้าสังฆาฏิเลยนะ

คือห่างได้ไม่เกินหนึ่งช่วงแขน ถ้าห่างจากตัวนะ

นอกนั้นต้องให้ติดตัว

.

.

สังเกตได้เราไปที่ไหนเราจะเห็นมีพระจะพาดสังฆาฏิไปด้วยทุกที่

มีอยู่คราวครั้งหนึ่ง พระอานนท์น่ะลืม

ไปบิณฑบาตในหมู่บ้าน แล้วไม่ได้เอาผ้าสังฆาฎิติดไปด้วย

ภิกษุทั้งหลายก็กราบทูลเรื่องนี้กับพระพุทธเจ้า

พระพุทธเจ้าก็เรียกพระอานนท์ไปว่า

“ทําไมเธอถึงไม่ได้นําผ้าสังฆาฏิติดตัวไป”

พระอานนท์ก็บอก “ข้าพระองค์ลืมพระเจ้าค่ะ”

ขนาดว่าผู้เลิศในด้านทรงจําแล้วนะ ยังลืมได้

นั่นหมายความว่า”ความลืม” เป็นเรื่องธรรมชาติมนุษย์

ไม่ได้ผิดปกติอะไร

จากคลิปพระอาจารย์ต้นสนทนาธรรมกับครูเงาะ _211113

(ประมาณนาทีที่ 07.19)