#ปุจฉา “ความโกรธ”

#คำถาม : แผ่เมตตาอยู่ทำไมความโกรธยังเกิดขึ้น

อย่างนี้เราเป็นคนไร้เมตตาหรือเปล่า

#คำตอบ

ความโกรธเกิดขึ้นไม่ได้หมายถึงว่าไม่มีเมตตา

แต่ความโกรธเกิดขึ้น

เพราะเป็นเครื่องแสดงให้เห็นถึง “อัตตา”

อันสืบเนื่องมาจากสักกายทิฏฐิสังโยชน์ในภายใน

.

ฉะนั้น เวลาความโกรธแสดงตัวขึ้นมา

จึงเป็นช่วงที่จะทำให้เราได้ปฏิบัติต่ออารมณ์ความโกรธในปัจจุบันขณะได้ถูกต้อง

.

เมื่อได้ทบทวนดูเรื่องราวที่เกิดขึ้น

ก็จะทราบได้เลยว่าตนเองผิดพลาดตรงไหน

แล้วคำนวณ “วิเคราะห์ถึงเหตุที่แท้” นั้นให้ได้

เพราะถ้าเราไม่สืบค้นดูเหตุที่แท้

มัวแต่ไปกล่าวโทษตนเองว่าไร้เมตตา

จะทำให้เราพลาดการเรียนรู้เรื่องของสมุทัยสัจจ์

.

ซึ่งสมุทัยสัจจ์นี้เป็นสิ่งที่เราจะต้อง “กำหนดรู้ถึงสาเหตุ” ด้วย

เพราะเป็นความจริงที่เราจะต้องปฏิบัติต่อตัวสมุทัยที่เกิดขึ้นมาพร้อมกับความทุกข์ด้วย

.

สรุปก็คือ

ความโกรธเกิดขึ้นมานั้นเป็นสิ่งที่ถูกต้องแล้ว

ไม่ต้องละ

และอย่าเพิ่งเอาอารมณ์เมตตามาแก้

ให้สืบค้นดูเหตุของความโกรธให้แน่ชัด

แล้วทักอารมณ์โกรธให้ได้ทุกคราว

เพราะความโกรธเป็นอารมณ์ที่แสดงออกต่อสิ่งที่เรากำลังผัสสะอยู่

.

ส่วนตัวที่ทำให้เราขาดสติ ควบคุมตนเองไม่ได้ในขณะที่ความโกรธเกิดขึ้นนั้น คือสมุทัยที่เราสร้างมันขึ้นมา เพราะไม่รู้จักความโกรธตามความเป็นจริงในขณะนั้น.

จารุวณฺโณ ภิกฺขุ[พระอาจารย์ต้น]

AjahnTon