เราเป็นบุคคลผู้ชื่อว่า ”พุทธศาสนิกชน”
ถ้าหากสามารถเรียนรู้ทำความเข้าใจมรรคมีองค์แปด
แล้วนำมาปฏิบัติเพื่อให้ถึงความพ้นทุกข์ได้
จะได้ชื่อว่า “สงฆ์สาวกของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า”
เราจะเป็นบุคคล ผู้ปฏิบัติเป็นสงฆ์เองพึ่งตัวเราเองในการออกจากกองทุกข์
เราจะไม่เคลื่อนจากพุทธรัตนะ
ธรรมรัตนะ และสังฆรัตนะ
แต่ถ้าเราไปพึ่งอะไรก็ตามที่ไม่ใช่พุทธรัตนะ
อย่างเช่นอะไรสิ่งที่กำไว้ในคอเนี่ย
เราจะไม่เป็นสังฆรัตนะด้วย
.
คือเราจะไม่ใช่ผู้ปฏิบัติออกจากกองทุกข์ด้วย
เราจะไม่สามารถเข้าไปเห็นสัจจะตามความเป็นจริงได้
.
สมมติอุบัติเหตุตู้มตอนนี้
ขอหลวงปู่ช่วยหน่อย
ไหนบอกว่าเรามีความเจ็บไข้เป็นธรรมดา
มีความเจ็บป่วยเป็นธรรมดาใช่ไหม
.
เราจะไม่เห็นความเป็นธรรมดาเหล่านี้ ถ้าเราเคลื่อนออกจากพุทธรัตนะแล้วไปพึ่งพวกนี้
ไม่ได้ อย่างนี้
.
เราจะเคลื่อนออกจากความเป็นสังฆะ
คือการปฎิบัติตนเพื่อการเป็นสงฆ์สาวกของพระองค์เนี่ย เราจะไม่สามารถปฏิบัติได้ เคลื่อนออกจากสังฆรัตนะแบบนี้
แล้วเราจะไม่สามารถพ้นไปจากความทุกข์ได้
อันนี้ยืนยัน
.
บุคคลผู้พึ่งสิ่งอื่น จะไม่สามารถพ้นไปจากทุกข์ได้